Τι κι αν η κρίση - που τελικά δεν έχεις καταλάβει τι σημαίνει - βρίσκεται λένε στην πόρτα σου, στο σαλόνι σου, στη κουζίνα σου, δεν έχει ακόμα δείξει όλα της τα πρόσωπα??
Τι και αν κατηγορείς γονείς, παππούδες για αυτά που έκαναν και σε έφεραν στο σήμερα?
Τι και αν βρίζεις αυτούς που κυβερνούν και κατεβαίνεις στο δρόμο?
Τι και αν τα κάνεις όλα αυτά και νιώθεις εντάξει με την πάρτη σου?
Έχεις καταφέρει χωρίς πολύ κόπο να είσαι ίδιος με αυτούς που δεν θες να σε κυβερνούν, να είναι αφεντικά σου, να είναι προϊστάμενοί σου να είναι κομματικοί αντίπαλοι σου και όλοι αυτοί οι "κακοί".
Δεν κόπιασες να μοιάσεις για έναν απλό λόγο, γιατί από παιδί που ήσουν στο σχολείο σε έμαθαν να ζεις έτσι. Αύριο θα είσαι τριάντα και τα παιδιά σου (αν έχεις ή όταν αποκτήσεις) δεν έχουν ελπίδα να αλλάξεις και να γίνεις καλύτερος όπως ίσως θα ήθελες.
Οπότε δύο επιλογές έχεις ή πάρε τα μπογαλάκια σου φύγε και ζήσε έξω για να ξεφύγεις από τον κακό εαυτό σου - την γαμημένη νοοτροπία του Νεοέλληνα - ώστε τελικά τα παιδιά σου να γίνουν καλύτεροι από σένα. Ή να κάτσεις εδώ και να αρχίσεις να μαθαίνεις στους μικρότερους αυτά που δεν σου έμαθαν και πάλι για να γίνουν αυτοί καλύτεροι και να πετάξουν από πάνω τους τον δικό σου κακό εαυτό.. Έτσι μπορεί να νοιώσεις και εσύ ότι χρησίμεψες κάπου.
Όλα αυτά χωρίς αφορμές δεν λέγονται.. Αν αναρωτιέσαι ποιες είναι κοίτα δίπλα σου και θα βρεις πολλές αλλά κοίτα και τον καθρέπτη σου..
Καληνύχτα Νεοέλληνα μαλάκα που έμαθες να ζεις για να γίνεις Αφεντικό, Εργοδότης, Προϊστάμενος, Υπάλληλος Γραφείου.. Αν θες προλαβαίνεις να αλλάξεις...
