Καλησπέρα και καλό μήνα εύχομαι..
Σήμερα όταν κάθισα να γράψω αυτό που είχα στο μυαλό μου και να το καυτηριάσω με ένα πιο διασκεδαστικό (όσο γινόταν) τρόπο, άκουσα στις ειδήσεις κάτι που αμέσως μου έκοψε την φόρα, την διάθεση και μπορώ να πω ακόμα και ότι με στεναχώρησε..
Για να γίνω λίγο πιο συγκεκριμένος για το τι εννοώ, θα σου πω ότι ήθελα να σχολιάσω την φωτογραφία που μόνο από το ίντερνετ θα την έχεις δει (αν την έχεις δει) με τον αστυνομικό να παρασέρνει έναν διαδηλωτή στην τελευταία κινητοποίηση (23/2).. Μετά την φωτογραφία ακολούθησε η δημοσίευση του βίντεο που απεικονίζει το πριν και το μετά της φωτογραφίας..
Όπως και να έχει δεν έχω την διάθεση να τα ανεβάσω εδώ, αυτή την στιγμή, έτσι αν θες κάνε τον κόπο να τα βρεις μόνος σου.. Το μόνο που θα πω για το συγκεκριμένο είναι ότι είναι τουλάχιστον εξοργιστικό και απογοητευτικό..
Όμως ερχόμαστε στο σήμερα και την είδηση ότι δυο αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ έπεσαν νεκροί την ώρα του καθήκοντός τους.. Για αυτά τα παιδιά (22 ετών) θεωρείται καθήκον τους αυτό που για μας είναι απλά η δουλειά μας.. Ειλικρινά δεν έχει σημασία τι σχέση έχει ο καθένας μας με τους αστυνομικούς ή τους μπάτσους ή τα όργανα της τάξεως ή τα όργανα εξουσίας (όπως σε ικανοποιεί πες τους), αυτό που έχει σημασία είναι ότι κανένας μας δεν αξίζει τέτοιο θάνατο είτε εχθρός είτε φίλος..
Ήταν δύο παιδιά τα οποία προφανώς είχαν όλη τη ζωή μπροστά τους άλλα κάποιος άλλος αποφάσισε... Ειλικρινά θλίβομαι από το γεγονός ότι θα μπορούσε να ήταν συγγενείς μου ή φίλοι μου..
Θα μου πεις, και με το δίκιο σου, ότι κάθε μέρα μας "χαιρετούν" τόσοι άνθρωποι, γιατί να σταθείς σε αυτούς;; Όντως φεύγουν, αλλά όχι με αυτόν το αποτρόπαιο τρόπο.. Και ακόμα περισσότερο στέκομαι και αναφέρομαι γιατί η κριτική από όλους μας για τα κακά της δουλειάς τους είναι δριμεία.. Όμως θα πρέπει να ξεχωρίζουμε τις καταστάσεις..
Καλό ταξίδι...
φωτογραφία από marina - "san pietro-castel sant'angelo"
