Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Μεταξύ μπικουτί... και προϋπολογισμού


Τα κομμωτήρια πρέπει να ΚΛΕΊΣΟΥΝ....

Γιατί;;;  Ρωτάς γιατί;;; 

Μα είναι κέντρα παραπληροφόρησης και αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης... 

Νομίζεις ότι λέω ασυναρτησίες.. Δικαίωμα σου... Εντάξει μπορεί να έχεις δίκιο, αλλά διάβασε παρακάτω από που πηγάζει αυτή η απελπισία μου.. 

Πολύ στενό συγγενικό μου πρόσωπο, γένους θηλυκού, επισκέφτηκε πρόσφατα ένα από αυτά τα κέντρα εξυπηρέτησης τρίχας.. Χριστούγεννα βλέπεις, βάψιμο, κούρεμα, χτένισμα είναι απαραίτητα συστατικά  αυτή την περίοδο των γιορτών, αφού ο Δεκέμβριος είναι γεμάτος γιορτές, άρα και επισκέψεις... Έλα μου, όμως που όλα αυτά σε μια επίσκεψη σημαίνουν αρμένικη βίζιτα στα εν λόγω καταστήματα.. Μέχρι εδώ όλα καλά, αν εξαιρέσεις βέβαια το κόστος για τις τρίχες, που η αλήθεια βέβαια είναι ότι δεν μου πέφτει λόγος αφού δεν μου ζήτησε κανείς λεφτά (και να μου ζητούσε δηλαδή....).. 



Από εδώ και πέρα το πράγμα αρχίζει να γίνεται παρανοϊκό (εντάξει μπορεί να υπερβάλλω λίγο αλλά κάπως πρέπει να σου κρατήσω το ενδιαφέρον)... Αφού λοιπόν οι ώρες παραμονής στον χώρο αυτό είναι αρκετές θα αρχίσουν να λέγονται και διάφορα.. Από τα πιο hot (που λέμε και εμείς οι Έλληνες) αυτή την περίοδο είναι φυσικά τα οικονομικά της χώρας αλλά και προσωπικά του καθένα.. Εκεί ανάμεσα στα μπικουτί, τις ανταύγειες και τα extension (με παραδέχεσαι έτσι;;;), αρχίζει η συζήτηση για το μέλλον της Ελληνικής οικονομίας (σουρεαλιστικό σκηνικό).. Πετάγεται, λοιπόν, μία εκ των εργαζομένων ώστε να εξιστορήσει μια πρόσφατη εμπειρία που είχε μέσα σε ένα ταξί.. 

Πρόσφατα, λοιπόν, βρέθηκε η εν λόγω εργαζόμενη σε ένα ταξί, διπλοκούρσα, με μία κυρία.. Κάποια στιγμή λοιπόν η κυρία αυτή άρχισε να μιλάει στο τηλέφωνο, με την μητέρα της (όπως ταξιτζής και εργαζόμενη συμπέραναν), πότε στα αγγλικά πότε στα ελληνικά.. Προφανώς για να μην καταλαβαίνουν οι γύρω της, αλλά λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο, αφού ο ταξιτζής δεν ήταν απλός ταξιτζής, αλλά όπως πολλοί συνάδελφοί του ήταν πτυχιούχος πανεπιστημίου και γνώστης της αγγλικής.. Η κυρία αυτή εν ολίγοις συμβούλευε την μητέρα της για το ποιες κινήσεις πρέπει να κάνει με τις καταθέσεις της στην τράπεζα, καθώς ήταν ενημερωμένη πολύ καλά, λόγω της θέσης της, ότι η χώρα μετά από το Πάσχα θα κηρύξει πτώχευση.. 

Οι κατά τα αλλά συμπαθείς ταξιτζής και εργαζόμενη, μετά το πέρας του τηλεφωνήματος της "κυρίας εκ των έσω", προσπάθησαν επίμονα αλλά πάντα με τακτ να εκμαιεύσουν όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούσαν για την θέση της εν λόγω κυρίας ώστε και οι ίδιοι να πειστούν για την αξιοπιστία της.. Εν τέλει πείστηκαν, χωρίς όμως να μάθουν παραπάνω στοιχεία για την ίδια και την πηγή των πληροφοριών της, αφού ο τρόπος και οι κουβέντες που έλεγε ήταν τόσο πειστικές για την εργαζόμενη που δεν χωρούσαν αμφιβολία.. Τους διαβεβαίωσε μάλιστα ότι η Ελλάδα θα γυρίσει στην δραχμή αφού ήδη έχουν αρχίσει να τυπώνονται ξανά χαρτονομίσματα (αχ τι ωραία, λέτε να αγοράζω ξανά μόνο με ένα χιλιάρικο τυρόπιτα από το κυλικείο, καφέ στην καφετέρια τις ώρες της κοπάνας από το σχολείο και να γυρνάω και με ρέστα στο σπίτι;;; Μάλλον είναι όσο πιθανό να ξαναπάω σχολειό, κρίμα...)

Αυτή η ιστορία λοιπόν δεν άφησε ασυγκίνητες τις πελάτισσες του καταστήματος, που άρχισαν να προβληματίζονται μαζί με την εργαζόμενη.. Η τελευταία δε, είχε βρει την λύση για μετά το Πάσχα όποτε και θα επέστρεφε στο χωριό της με τον άντρα της  όπου είχαν κάποια στρέμματα με ελιές τις οποίες και θα καλλιεργούσαν.. 

Και ζήσανε αυτοί καλά... και όσοι δεν έχετε χωριά προλαβαίνετε να βρείτε μέχρι το Πάσχα...


Συμπέρασμα...
Για να επιστρέψω στην αρχική μου απόγνωση και να δικαιολογήσω την αρχική μου απελπισία θα συμπληρώσω ότι η παραπάνω ιστορία είναι αληθινή και όταν την άκουσα από τα χείλη του συγγενικού μου προσώπου, επηρεασμένη και αυτή από τον προβληματισμό, η αντίδρασή μου ήταν ακριβώς η αρχική.. Σε καμία περίπτωση δεν είμαι εφησυχασμένος για την εξέλιξη των πραγμάτων αλλά το όλο σκηνικό είμαι σίγουρος ότι και εσύ κάπου θα το έχεις ακούσει με διαφορετικούς ήρωες και ελπίζω να έχεις αντιδράσει παρόμοια, διαφορετικά η κατάσταση πανικού είναι κακός σύμβουλος αυτές τις εποχές και δη όταν προέρχεται από τέτοιου είδους πηγές πληροφόρησης.. ΦΥΣΙΚΆ χειρότερες πηγές για μένα είναι και κάτι 3ωρες πρωινές εκπομπές, δελτία ειδήσεων και πάσης φύσεως συμφεροντολογικά μέσα μαζικής ενημέρωσης που σαν σκοπό έχουν άλλοτε τον πανικό και άλλοτε τον υπνωτισμό μας..


Ψυχραιμία....



ΥΓ: Οποιαδήποτε ομοιότητα με τα πρόσωπα της ιστορίας μόνο τυχαία δεν είναι.......
ΥΓ2: Όσο για το κλείσιμο των κομμωτηρίων είναι αλληγορικό.. 
ΥΓ3: Ελπίζω στο Μνημόνιο (με κεφαλαίο φυσικά, πρέπει να το σεβόμαστε) να μην υπάρχει εδική μνεία για την απαγόρευση του κοκορετσιού.. Το λέω γιατί πριν λίγα χρόνια είχαν ακουστεί διάφορα από τους Ευρω - πέους για το θέμα αυτό.....


φωτογραφία: Self Portrait or The Desperate Man, by Gustave Courbet