Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Σε λήθαργο..

Πόσες φορές κατά την διάρκεια μιας ημέρας έχεις νιώσει ότι αυτό που κάνεις, αυτό που διαβάζεις, αυτό που βλέπεις ή αυτό που ακούς δεν σε γεμίζει;; 

Άσε μην το σκέφτεσαι, γιατί η απάντησή σου θα είναι καμία, αφού έχεις συμβιβαστεί με την ιδέα ότι αυτή είναι η καθημερινότητά σου και νιώθεις καλά..


Είμαι κατά μεγάλο ποσοστό σίγουρος ότι έτσι είναι γιατί είναι πλέον σπάνιες είναι οι φορές που βλέπω ανθρώπους ενθουσιασμένους με το ελάχιστο, είτε αυτό είναι μια μελωδία, ένα κείμενο, μια εκπομπή, μια συζήτηση οτιδήποτε, τελοσπάντων.. Αυτό το καταλαβαίνεις όταν εμφανίζεται αυτό το κάτι που σε ενθουσιάζει και σε ανεβάζει ψυχολογικά για εκείνη τη στιγμή.. 

Είσαι τυχερός όταν δεν το ψάχνεις και σου εμφανίζεται, αλλά είσαι "μάγκας" όταν το ψάχνεις και τελικά το βρίσκεις, αφού αποδεικνύεις, πρώτα από όλα στον εαυτό σου, ότι αναγνωρίζεις τη λήθη της καθημερινότητάς σου και προσπαθείς να την ξεπεράσεις με όμορφες διαφορετικές στιγμές..



Ουφ, μια στιγμή ψυχολογικό-φιλοσοφικής διάθεσης ήταν και πέρασε...