Δίδαξε την Αξιοπρέπεια..

Εδώ και 5 χρόνια οι ερωτήσεις που έχουν γίνει είναι πολλές και συνήθως οι απαντήσεις ήταν ΝΑΙ.. 

Τα αποτελέσματα τους ήταν η πείνα, η αυτοκτονία, ο ψυχολογικός μαρασμός, η κατάθλιψη.. Αυτό λοιπόν συνεχίστηκε και τους τελευταίους 5 μήνες. 

Το ερώτημα μέσα μου όταν κοιτάω παιδιά στον δρόμο ή τους μαθητές μου είναι ένα: "Άραγε θα κάνω το ίδιο λάθος που έκαναν οι γονείς μου και μεθαύριο θα με κατηγορείς?" 

Με αυτή την σκέψη στο μυαλό μου προσπαθώ να απαντήσω. Την μια σκέφτομαι να φύγω και να μη συμμετέχω την άλλη να μείνω και μην φυγοπονήσω..

Είναι ίσως η πρώτη φορά που με ρωτάει ευθέως κάποιος για την γνώμη μου. Αυτό από μόνο του είναι μια επιτυχία διότι  θα έχω την απόλυτη ευθύνη για το μέλλον των μαθητών μου και όλων των παιδιών. Τότε δίκαια θα με κατηγορούν ή θα με ευγνωμονούν.. Αν συμβεί το πρώτο θα έχω κάνει ένα λάθος με αξιοπρέπεια. Αν συμβεί το δεύτερο θα έχω κάνει το σωστό και πάλι με αξιοπρέπεια. 

Στο τέλος αυτό που θέλω να μάθουν τα παιδιά μου είναι αξιοπρέπεια και απόλυτη ανάληψη των ευθυνών τους είτε στο στο σωστό είτε στο λάθος..

 

Επιστροφή.. στο μέλλον..

Και τώρα ναι μπορώ να πω ότι έχω λόγο να επιστρέψω.. Βρήκα ένα στόχο έχοντας κατακτήσει έναν άλλο. Σύντομα (σε κλίμακα ετών) θα απασχοληθούμε στην καθημερινότητά μας με τα VLC (Visible Light Communication). Σε γενικές γραμμές αλλα και πιο ξεκάθαρα μας περιγράφει ο καθηγητής Harald Haas.

Άκου - Διάβασε - Απόλαυσε

Πάει καιρός, πάνε κι έρχονται τα γεγονότα, μέσα μας, γύρω μας, δίπλα μας.. Κάμποσους μήνες τώρα συμβαίνουν διάφορα αξιοπρόσεκτα κι όλο σκεφτόμουν να σχολιάσω αποτυπώνοντας τις σκέψεις μου σε αυτό εδώ το δυαδικό σύστημα..

Τίποτα όμως δεν ήταν πιο παρακινητικό από τα κακά και άθλια, που όλη μέρα ζούμε, ακούμε από αυτό που τώρα νιώθω και απολαμβάνω..

Προλαβαίνεις να αλλάξεις..

Τι κι αν η κρίση - που τελικά δεν έχεις καταλάβει τι σημαίνει - βρίσκεται λένε στην πόρτα σου, στο σαλόνι σου, στη κουζίνα σου, δεν έχει ακόμα δείξει όλα της τα πρόσωπα?? 

Τι και αν κατηγορείς γονείς, παππούδες για αυτά που έκαναν και σε έφεραν στο σήμερα? 

Τι και αν βρίζεις αυτούς που κυβερνούν και κατεβαίνεις στο δρόμο?

Τι και αν τα κάνεις όλα αυτά και νιώθεις εντάξει με την πάρτη σου?

Εξαναγκασμένος Συμβιβασμός (updated 01/05/2012)

Κι όταν όλα ξαναρχίζουν φοβάσαι και νομίζεις ότι θα καταλήξουν πάλι εκεί που σε ανάγκασαν να πατήσεις το restart.. Το κακό όμως εδώ είναι ότι το κουμπάκι αυτό δεν υπάρχει και όσο και να προσπαθείς δεν υπάρχει νέα εκκίνηση, υπάρχει η συνέχεια.. Με αυτήν θα την βρεις την άκρη, με αυτήν θα κάνεις πότε καλή και πότε κακή παρέα.. Εκμεταλλεύσου αυτό που σου έμαθε και κάνε την σύμμαχο σου για το παρακάτω..

Καιρό είχα να κάνω βόλτα εδώ γύρω, αλλά δεν ξέχασα τις αμπελοφιλοσοφίες μου.. Άρα μάλλον κάπου εδώ τριγυρνούσα χωρίς να δίνω το παρών.. Και να που η πρώτη παράγραφος δεν είναι και τόσο άστοχη τουλάχιστον σε αυτό που υπάρχει γύρω-γύρω, σε αυτό που άστοχα ο νονός ονόμασε οικονομική κρίση.. 

Χωρίς τίτλο.. Χωρίς Μέλλον;;;

Καλησπέρα, καλησπέρα..
Αρχικά χρόνια καλά στους εορτάζοντες και εορτάζουσες..

Δεν το συζητώ ότι οι μόνοι που χαίρονται για την φάση (αφασία) που είμαστε ως χώρα είναι οι δημοσιογράφοι και οι λοιποί παρατρεχάμενοι..

Προσωπικά, πέρα από τα προβλήματα ή όχι που ο καθένας κουβαλά, θεωρώ ότι κάθε πτυχή πλέον της καθημερινότητας μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με όλα αυτά.. Είτε είσαι στο δρόμο, στη δουλειά, στη σχολή σου το βλέμμα που έχεις απέναντι σου είναι αβέβαιο.. Αβέβαιο για το αύριο για το μεθαύριο, για το μέλλον..

Θες να ερμηνεύσεις τα παραπάνω ως απαισιοδοξία, ως απελπισία δεν με ενδιαφέρει καθόλου.. Όσο νιώθω αβέβαιο το μέλλον μου, το μέλλον σου έχω το δικαίωμα να είμαι σε αυτή την δυσάρεστη ψυχολογική κατάσταση..

Θ' αργήσει ο πελαργός....

Ένα ήσυχο απόγευμα μετά από την δουλειά, επέστρεψα σπίτι έφαγα και μετά ξάπλωσα στον καναπέ και άνοιξα το κουτί υπνωτισμού..

Έφτασε η ώρα οχτώ και άρχισαν να πέφτουν τα σήματα έναρξης των δελτίων ενημέρωσης(;;).. Στα πρώτα δευτερόλεπτα άρχισα να ψυχοπλακώνομαι οπότε άλλαξα κανάλι και έβαλα το δελτίο(;;) του Star.. 

Πίσω μου ακούω μια φωνή να μου λέει,

- "Εεεε, τι κάνεις;; Άσε να δούμε ειδήσεις.."